TUTKAL VEYA YAPIŞTIRICI MADENİN TANIMI:
Metal olmayan malzemeyi yüzeysel tutulma (Adezyon) ve iç direnç (Kohezyon) özellikleri ile birbirine bağlayan ve yapıştırılan malzemenin stürüktürünü (görünüm özelliklerini) belirgin şekilde değiştirmeyen maddelere maddelere yapıştırıcı madde veya tutkal denir. Tutkal esas itibariyle yapıştırıcı madde ile onun çözücülerinden dolgu ve katkı maddelerinden oluşmaktadır. Ağaç malzemenin yapıştırılmasında kullanılan tutkallar genellikle “Kolloidal çözeltiler” şeklindedir.
TUTKAL BİLEŞİMİNDE KULLANILAN MADDELER
a) Uçucu Olmayan Maddeler:
I – Tutkal
ii – Dolgu maddeleri
– Katkı Maddeleri
iv – Yardımcı maddeler (sertleştirici, reaksiyon hızlandırıcı veya geciktirici maddeler).
b) Uçucu Maddeler:
i-Çözücüler
ii- Dağıtıcı (Dispersiyon)
- Viskozite ayarlayıcılar.
YAPIŞTIRMANIN GERÇEKLEŞMESİ
Bir yapıştırmada ortaya çıkan tutkal bağının uygunluğunu etkileyen çeşitli faktörler vardır. Bu faktörler tutkallama teorilerinden daha belirsiz ve karmaşıktır. Dünyaca ünlü bilim adamı DEBYE yapışma konusundaki görüşlerini aşağıdaki gibi açıklanmıştır.
I- İki molekül arasındaki kuvvetlerin, moleküller arasındaki mesafenin azalmasıyla genel bir çekim kuvvetinden ibaret olduğunu açıklamıştır.
ii- Gerçek yapışma kimyasal ve fiziksel kuvvetler aracılığıyla ortaya çıkmaktadır. İyi bir yapışma için ön şart yapıştırılacak olan yüzeylerin yapıştırıcı tarafında ıslanması olduğu kabul edilmektedir.
Odunun yapıştırıcılarla bağlanmasını açıklamak için, 1929 yılında BROUSE tarafından çeşitli çalışmalar gerçekleştirilmiştir. Brouse bu çalışmalarıyla mekanik ve spesifik yapışma (adezyon) teorilerini ortaya atmıştır.
